دو چشمم ابر بارانی چرا شد..دلم دریای طوفانی چرا شد..زه جزر و مد غم
در دیده و دل ..چنین پُر موج  پیشانی چرا شد..

 نوری آمد دلی از عطش نوشید..نوش جان باد.چشمی جوشید
 باز انگشت  پیر دیار در اشاره است تا لب خورشید

چه زیبا بود.حرفهای دلتان و چشم انداز. احساستان.

امید که همیشه و همه وقت. دلتهایتان سرشار شکوفه باشه

و چشم انداز. احساستان بهاری و سبز سبز .

سلام و درودم تقدیم میکنم. به شما

 همسفران عزیز که .تکه ای از آسمان در

چشمان تان.جرعه ای از دریا در    دستان تان.و تجسمی زیبا از خاطره

ی ایثار گل های سرخ..در معبد ارغوانی دلتان به    یادگار مانده ......
خیلی خوشحال شدم. تو این مدت. هر چند به زمان کوتاه. ولی به صفا بلند.

. و خیلی از  وجود سرشارصفا , و عشقتون. درس گرفتم..

امید که گل زندگیت خوش رنگترین  باشه. و ما را هم ببخشید..؟

یک مدت کوتاهی نیستم در خدمتتون

هلال کنید و ببخشید.عمری بود

زود بر میگردم به امید خدا..

.زنده باشید و جاری

باز هم دلم هوای خدا رو کرده.. 
 ......گشته ام سرمست.. 
 ........دل هوای من. 
 ..........امشب..
بی هوا به گریه نشست

کمترین شما عزیزان جان

صمد

بدرود